Category Archives: Ogrzewanie podłogowe

Zabezpieczenie rur ogrzewania podłogowego przy samych rozdzielaczach.

Jeśli chodzi o kwestię izolacji termicznej rur od ogrzewania podłogowego przy wejściu do rozdzielacza, to jest ona szczególnie istotna, jeśli zależy nam na ograniczeniu emitowanego ciepła w pomieszczeniu, w którym znajduje się sam rozdzielacz.

Jeśli rozpatrujemy przykład kiedy rozdzielacz jest pod wnęką schodową, która nie będzie wykorzystywana, to warto wyizolować w nim rury, żeby nie tracić ciepła.

Z kolei w przypadku niwelacji nacisku jastrychu lub występowaniu ruchów termicznych rur, obowiązują dokładnie takie same zasady jak przy dylatacjach, czyli rura przy wejściu w posadzkę powinny być zabezpieczone otuliną.

Sprawdź również wpis o: Czy wiedziałeś, że system cyrkulacji w konkretnych przypadkach jest obowiązkowy?

Czy w przypadku podłogówki warto uwzględniać strefy brzegowe?

W niektórych projektach zdarza się, że straty ciepła wynikające choćby z dużego przeszklenia są na tyle duże, że należy ten fakt odnieść do samego projektu ogrzewania. Ogólnie zasada jest taka, że uwzględnianie stref brzegowych zależy od strat ciepła w całym pomieszczeniu.

Jeżeli straty są małe, stosujemy przy oknach strefę brzegową, jednocześnie zwiększając rozstaw w wewnętrznej części pomieszczenia.

Z kolei jeżeli straty są duże, to nie ma sensu stosowania strefy brzegowej przy mniejszych rozstawach, dlatego że korzystniej w kwestii komfortu będzie zastosowanie gęstszego rozstawu w całym pomieszczeniu.

Sprawdź również wpis o: Ogólne zasady podczas projektowania instalacji ogrzewania podłogowego

Konieczność dzielenia jastrychu na części występuje kiedy:

– powierzchnia płyty jastrychu przekracza 40 m²

– jedna z krawędzi płyty jest dłuższa niż 8 m

– stosunek długości krawędzi płyty jest większy niż 2:1

– pomieszczenie ma kształt złożony np. L, C lub Z

Sprawdź również wpis o: Chłodzenie pomieszczeń poprzez system ogrzewania płaszczyznowego tzw. podłogówkę

Dylatacje przy ogrzewaniu płaszczyznowym.

Ogrzewanie płaszczyznowe w mokrym systemie pokrywane jest warstwą wylewki.

Zgodnie z tym co nakazuje norma, powstała płyta betonowa musi mieć możliwość swobodnego przemieszczania się o 5 mm w dowolnym kierunku, stąd konieczność stosowania szczelin dylatacyjnych.

Oczywiście nieprzestrzeganie tych zaleceń może skutkować uszkodzeniem warstwy wylewki, a nawet rur.

Najczęstszą praktyką przy dylatacjach jest stosowanie taśmy brzegowej, która powinna być układana przy ścianach wzdłuż całego obwodu podłogi, jeszcze przed ułożeniem izolacji cieplnej.

Taśma brzegowa to nic innego jak cienka warstwa izolacyjna wykonana z pianki polietylenowej, do której przymocowana jest folia, którą należy wyłożyć na płytę styropianową, dzięki czemu zapobiegniemy dostaniu się wylewki w szczelinę między taśmą a izolacją.

Warto już na etapie projektowym dobrze przemyśleć miejsca przebiegania szczelin dylatacyjnych, a także wykończenia podłóg.

Jeśli duże powierzchnie muszą być podzielone na kilka części, a pomiędzy nimi występują szczeliny dylatacyjne, należy zwrócić uwagę na fakt, że wykończenie tych powierzchni w sposób nieodpowiedni będzie prowadziło do pękania płytek ceramicznych lub wykończeń z kamienia.

Oczywiście nie wolno zapominać o otworach drzwiowych, w których zaleca się stosowanie specjalnych profili i taśm dylatacyjnych.

Sprawdź również wpis o: Ogrzewanie ścienne i sufitowe

Ile wody jest w podłogówce?

Masz podłogówkę i nie wiesz, czy ilość wody, która się w niej znajduje, będzie wystarczająca do pracy z pompą ciepła? Choć, pokaże Ci, jak szybko przeliczyć tę kwestię.

Jeśli przyjmiemy, że rurki w ogrzewaniu podłogowym rozłożone są co 10cm, a właśnie najczęściej tak jest, to na każdy 1m² powierzchni podłogi musimy zużyć 10m wspomnianej rurki. Stąd przy domu o powierzchni 100 m² będziemy tej rurki mieć kilometr.

Dla standardowej rurki o średnicy wewnętrznej 15 mm taka długość odpowiada objętości 0,18 m³.

A zatem zład wody w instalacji w części odpowiadającej samym rurkom będzie mieć właśnie taką objętość, czyli 1,8L na każdy m2.

Stąd wniosek, że we wspomnianym domu o powierzchni 100m2, przy rurkach o średnicy nominalnej 16 mm, znajdziemy całe 180L wody.

Dodam tylko, że nawet pompy o mocy 16kW potrzebują zaledwie 100L wody do poprawnej pracy.

Sprawdź również wpis o: Rzeczy, które warto wiedzieć o pompach ciepła w konfiguracji split.

Jak w nowym domu rozwiązać kwestię ogrzewania łazienek?

Często podczas rozmów z klientami zastanawiamy się nad tym, czy przy założeniu, że cały dom będzie ogrzewany podłogówką, to czy lepiej wykonać osobny układ pod drabinki w łazienkach z wysokim parametrem zasilania jak na grzejniki, czy spiąć całość z podłogówką i niskim parametrem zasilania, czy może w ogóle zrezygnować z takiego połączenia i zamontować drabinkę elektryczną?

Odpowiedź na to pytanie nie jest oczywista.

Jeśli w domu będzie ogrzewanie gazowe, gdzie i tak woda będzie grzana na wysoki parametr, to puszczenie go osobno na drabinki nie spowoduje wielkiej straty i można faktycznie oddzielić taki układ.

Ale kiedy zamiast gazu dom będzie grzany pompą ciepła, to średnim pomysłem będzie odseparowanie instalacji na dwa małe grzejniczki, dlatego że układ staje się bardziej złożony i przy tym droższy, a pompa zamiast trzymać świetną sprawność grzejąc wodę na podłogówkę, to grzeje wodę wysoko, żeby pokryć, powiedzmy te 5% układu, a resztę i tak mieszamy na niski parametr z wracającą z instalacji wodą, żeby móc ją puścić na podłogówkę.

No ok, to może zasilimy drabinki wodą z podłogówki?

No jeśli nikomu nie będzie przeszkadzało, że wtedy zamiast funkcji osuszczania ręczników, będą one pełniły funkcje ociekaczy, to ok.

Naszym zdaniem lepiej będzie po prostu zrezygnować z tej części instalacji, dobrze przeliczyć podłogówkę, żeby wystarczyła do ogrzania pomieszczenia, a drabinkę do suszenia ręczników zakupić elektryczną ze sterowaniem, ale taką bez żadnego medium, żeby miała małą bezwładność i nie musiała długo pracować.

Sprawdź również wpis o: Chłodzenie pomieszczeń poprzez system ogrzewania płaszczyznowego tzw. podłogówkę

Ogólne zasady podczas projektowania instalacji ogrzewania podłogowego

Instalacje ogrzewania płaszczyznowego warto odpowiednio przemyśleć jeszcze na etapie projektowania budynku. Pozwoli to na dowolne dobieranie zarówno rodzaju i technologii wykonania systemu jak i chociażby grubości warstw, z których się składa.

Przykładowo planowanie instalacji podłogówki w momencie, kiedy w budynku wykonano stolarkę drzwiową i okienną, może spowodować, że koszty związane z instalacją ogrzewania płaszczyznowego będą znacznie większe.

Całkowita wysokość podłogi z ogrzewaniem płaszczyznowym zależy między innymi od:

• izolacji termicznej – rodzaj i grubość warstwy izolacji termicznej określa norma PN-EN 1264, a nieodpowiednie dobranie materiałów będzie wpływało na efektywność ogrzewania oraz koszty z nim związane
• warstwy jastrychu – rodzaj i właściwości wylewek powinien zostać dobrany na podstawie normy PN-EN 1264, nieodpowiednie wykonanie wylewek będzie wpływało na ich wytrzymałość oraz pojemność cieplną
• wykończenia podłogi – rodzaj i właściwości warstwy wykończeń podłogi określa norma PN- EN 1264, nieodpowiednie dobranie i wykonanie warstw podłogi przełoży się na pojemność cieplną, a także trwałość (np.: przy wykończeniach z drewna wybranie gatunku o nieodpowiednim współczynniku skurczu i rozkurczu może doprowadzić do powstawania szczelin na elementach styku)
• systemy ogrzewania płaszczyznowego – na rynku dostępnych jest wiele systemów ogrzewania płaszczyznowego, a każdy z nich cechuje się unikalnymi właściwościami, jeśli więc zamierzamy wykorzystać podłogówkę do skutecznego chłodzenia, należy taką instalację odpowiednio zaprojektować.

Sprawdź również wpis o: Chłodzenie pomieszczeń poprzez system ogrzewania płaszczyznowego tzw. podłogówkę

Chłodzenie pomieszczeń poprzez system ogrzewania płaszczyznowego tzw. podłogówkę

Nie od dziś wiadomo, że instalacje ogrzewania podłogowego są wręcz stworzone do pracy z pompami ciepła. Pompy ciepła są z kolei urządzeniami, które poza funkcją grzania, mają możliwość pracy w trybie rewersyjnym, czyli inaczej mówiąc chłodzenia.

Jak ma się zatem możliwość wytwarzania „wody lodowej” przez pompę do ogrzewania płaszczyznowego? W tym wpisie omówię ten temat.

Producent systemów ogrzewania Purmo deklaruje, że kombinowana instalacja ogrzewania płaszczyznowego do grzania i chłodzenia pomieszczeń, w zależności od temperatury pomieszczeń, konstrukcji podłogi i parametru zasilania wody lodowej, jest w stanie osiągnąć moc chłodniczą na poziomie do 50 W/m2.

Obliczenie wydajności chłodzenia podłogówką

Czy taka moc wystarczy, żeby schłodzić pomieszczenia do komfortowej temperatury 22 stopni Celsjusza? Policzmy to:

• pomieszczenie o powierzchni 20 m2 i standardowej wysokości 2,7 m
• nowe budownictwo dobra izolacja, przyjmijmy zapotrzebowanie na poziomie 30 W/m3
• instalacja podłogowa na powierzchni 20 m2

Moc wygenerowana przez podłogówkę = 20 * 50 = 1kW

Zapotrzebowanie pomieszczenia: 20 * 2,7 * 30 = 1,6kW

Dość szybko dochodzimy do wniosku, że podłogówka nie będzie w stanie samodzielnie pokryć całego zapotrzebowania energetycznego. Nie oznacza to jednak, że w ogóle nie będzie w stanie obniżyć temperatury w pomieszczeniu.

Zakładając, że wyliczona wartość zapotrzebowania na ciepło 1,6kW odpowiada niesprzyjającym warunkom atmosferycznym, należy przyjąć, że faktycznie ciężko będzie w pomieszczeniu znajdującym się na poddaszu, usytuowany na południe z dużym przeszkleniem obniżyć temperaturę tak skutecznie jak przy użyciu instalacji klimatyzacji.

Kiedy jednak dodatkowo w nowoczesnym budownictwie zastosuje się:

wentylację mechaniczną z odzyskiem ciepła, która będzie w stanie wdmuchiwać do budynku świeże powietrze, a dzięki wymiennikowi będzie ono miało temperaturę niższą niż ta na zewnątrz,

gruntowy wymienniki ciepła, który dodatkowo obniży temperaturę powietrza zaciąganego z zewnątrz uzyskując np.: stałe 12 stopni Celsjusza w okresie letnim,

okaże się, że połączenie kilku systemów jest w stanie w każdych warunkach atmosferycznych stworzyć wewnątrz budynku pełen komfort temperaturowy, bez konieczności stosowania dodatkowych urządzeń w postaci klimatyzatorów.

Jak więc wygląda kombinowany system ogrzewania płaszczyznowego?

W pierwszej kolejności należy zdać sobie sprawę, że nie każdy projekt instalacji ogrzewania podłogowego będzie odpowiedni do współpracy z pompą ciepła w trybie chłodzenia.

Obliczenia rozstawu rur dla ogrzewania płaszczyznowego, powinny być poszerzone o dodatkowe założenie tj.

obliczenie temperatury zasilania zależnej od wilgotności względnej pomieszczeń

Zazwyczaj temperatura zasilania wynosi około 15°C. Należy jednakowo zachować zależność mówiącą o tym, że różnica pomiędzy zasilaniem a powrotem czynnika nie powinna być większa niż 2-3K.

Najczęściej rozstaw rur nie przekracza 100-150mm.

Nie projektuje się kombinowanych instalacji ogrzewania płaszczyznowego w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności np.: łazienki.

Poza przemyślanym projektem, należy poszerzyć samą instalację o dodatkowe elementy.

Jednym z nich jest czujnik zainstalowany na rozdzielaczu, który sprawdza poziom kondensacji pary wodnej na powierzchni rozdzielacza i przekazuje sygnał do termostatów pokojowych, które w każdym z pomieszczeń podnoszą temperaturę zasilania, zapobiegając wykraplaniu się wilgoci na powierzchniach posadzki, ścian czy sufitów.

Oczywiście termostaty sterujące przepływem cieczy przez konkretne pętle ogrzewania powinny mieć możliwość pracy w obu trybach tj. grzania i chłodzenia.

Sprawdź również wpis o: Dylatacje przy ogrzewaniu płaszczyznowym

Ogrzewanie ścienne i sufitowe

Instalacje ścienne / sufitowe znajdują zastosowanie wszędzie tam, gdzie nie ma możliwości ingerencji w posadzki (zabytkowe kamienice), w pomieszczeniach gdzie ogrzewanie podłogi byłoby szkodliwe, a także w sytuacji kiedy instalacja podłogowa nie pokrywa zapotrzebowania na ciepło.

Warto zdać sobie sprawę z faktu, że ogrzewanie ścienne / sufitowe mają wydajność ogrzewania zbliżoną, a czasami nawet i większą niż podłogówka, a wynika to choćby z faktu zastosowania mniejszej grubości tynku w stosunku do wylewki.

Ponadto ogrzewanie to może pracować z czynnikami o wyższej temperaturze. W typowych pomieszczeniach najczęściej wystarczy ogrzewanie dwóch ścian dla pokrycia zapotrzebowania cieplnego.

Ogrzewanie płaszczyznowe ścienne i sufitowe może być wykonywane zarówno w systemie mokrym jak i suchym.

System mokry System suchy

Sprawdź również wpis o: Mokry system ogrzewania podłogowego

Mokry system ogrzewania podłogowego

Mokry system ogrzewania podłogowego to najczęściej wykonywane instalacje ogrzewania płaszczyznowego spotykane w domach jednorodzinnych.

Instalacje ogrzewania podłogowego w systemie mokrym z powodzeniem sprawdzają się wszędzie tam, gdzie występuje ciężkie konstrukcje budynku z betonowym stropem. Ponieważ takie rozwiązanie cechuje możliwość przenoszenia dużych obciążeń użytkowych, możliwe jest zastosowanie tradycyjnych wylewek betonowych.

Występują co najmniej dwa warianty systemów mokrych dla instalacji ogrzewania płaszczyznowego:

Instalacje układane na płaskich płytach izolacyjnych

• możliwość dowolnego rozmieszczenia pętli ogrzewania
• konieczność stosowania dodatkowych narzędzi do montażu
• dłuższy czas montażu
• podatność na uszkodzenia mechaniczne przed zalaniem warstwą jastrychu
• niższa cena materiałów

Instalacje układane na płytach izolacyjnych z wypustkami

• ograniczona możliwość rozmieszczania pętli ogrzewania
• prosty montaż bez dodatkowych narzędzi
• krótszy czas montażu
• zabezpieczenie przed mechanicznymi uszkodzeniami również przed zalaniem warstwą jastrychu
• wyższa cena materiałów
• zredukowanie ilości wylewki o około 20-30%

Ogrzewanie płaszczyznowe w systemie mokrym, wykonywane są zarówno na stropach jak i ściennie lub sufitowo.

 Sprawdź również wpis o: Suchy system ogrzewania podłogowego