Ogrzewanie płaszczyznowe w systemie mokrym pokrywane jest warstwą wylewki. Zgodnie z tym co nakazuje norma, płyta betonowa musi mieć możliwość swobodnego przemieszczania się w dowolnym kierunku, stąd konieczność stosowania szczelin dylatacyjnych.
Nie przestrzeganie zaleceń dotyczących szczelin dylatacyjnych może skutkować uszkodzeniem warstwy wylewki, a nawet rur.
Istnieje szereg wytycznych określających sposób wykonania jastrychu oraz przygotowania instalacji ogrzewania podłogowego. Poniżej przedstawie kilka z nich.
Jak wspomniałem już wcześniej, w normie zapisane jest, że
płyta musi mieć możliwość swobodnego przemieszczania o 5 mm w dowolnym kierunku.
Najczęstszą praktyką dla zachowania tego warunku jest stosowanie taśmy brzegowej, która powinna być układana przy ścianach wzdłuż całego obwodu podłogi, jeszcze przed ułożeniem izolacji cieplnej.
Taśma brzegowa to nic innego jak cienka warstwa izolacyjna wykonana z pianki polietylenowej, do której przymocowana jest folia, którą należy wyłożyć na płytę styropianową, dzięki czemu zapobiegniemy dostaniu się wylewki w szczelinę między taśmą a izolacją.
warto już na etapie projektowym dobrze przemyśleć miejsca przebiegania szczelin dylatacyjnych, a także wykończenia podłóg
Jeśli duże powierzchnie muszą być podzielone na kilka części, a pomiędzy nimi występują szczeliny dylatacyjne, należy zwrócić uwagę na fakt, że wykończenie tych powierzchni w sposób nieodpowiedni będzie prowadziło do pękania płytek ceramicznych lub wykończeń z kamienia.
Konieczność dzielenia jastrychu na części występuje kiedy:
- powierzchnia płyty jastrychu przekracza 40 m²
- jedna z krawędzi płyty jest dłuższa niż 8 m
- stosunek długości krawędzi płyty jest większy niż 2:1
- pomieszczenie ma kształt złożony np. L, C lub Z
Oczywiście nie wolno zapominać o otworach drzwiowych, w których zaleca się stosowanie specjalnych profili i taśm dylatacyjnych.
źródło: https://www.purmo.com/docs/Purmo-Poradnik-techniczny-systemy-ogrzewania-i-chlodzenia-plaszczyznowego-05-2016_PL.pdf
